W przypadku prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu lub tzw. środków odurzających orzekana kara – w szczególności zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznym jest niezwykle dotkliwa dla Sprawcy.
Wymaga wskazania, że w przypadku wykonywania zawodu wymagającego statusu „niekaralności” skazanie za samo prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości wiąże się nie tylko z nałożeniem kary, ale także z odnotowaniem faktu skazania w Krajowym Rejestrze Karnym (KRK). W przypadku zawodów zaufania publicznego lub też innych profesji, w których niezbędne jest posiadanie prawa jazdy orzeczenie chociażby najniższej kary połączone jest z uznaniem sprawcy za osobę karaną. A co za tym idzie wiąże się najczęściej z rozwiązaniem stosunku pracy, mianowania lub służby z osobą, która była skazana za prowadzenie w stanie nietrzeźwości.
W przypadku kontroli drogowej, a następnie zatrzymania domniemanego sprawcy przestępstwa prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu organy ścigania bardzo często proponują tzw. skazanie bez rozprawy z jednoczesnym przyznaniem się do winy, co nie jest korzystne dla Sprawcy.
W przypadku kontroli drogowej – istnieje możliwości podniesienia wielu okoliczności, które w danym stanie faktycznym mogą skutkować uniewinnieniem.
Prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości – przestępstwo:
Stan nietrzeźwości:
- powyżej 0,25 mg alkoholu w 1dm3 wydychanego powietrza
- powyżej 0,5 promila alkoholu we krwi
Prowadzenie pojazdu mechanicznego po użyciu alkoholu – wykroczenie:
Stan po użyciu alkoholu:
- powyżej 0,1 do 0,25 alkoholu w 1dm3 wydychanego powietrza
- powyżej 0,2 do 0,5 promila alkoholu we krwi
W momencie zatrzymania w powyższych okolicznościach zazwyczaj odbierane jest prawo jazdy. Następuje to w formie postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy wydawanego przez właściwą miejscowo prokuraturę.
PODSTAWA PRAWNA:
KODEKS KARNY
115 § 16. Stan nietrzeźwości w rozumieniu tego kodeksu zachodzi, gdy:
- zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub
- zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.
Art. 178a. § 1. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
- 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art.173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
KODEKS WYKROCZEŃ
Art. 87. § 1. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50 złotych.
- 1a. Tej samej karze podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1.
- 2. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1, podlega karze aresztu do 14 dni albo karze grzywny.
- 3. (8) W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.
- 4. (9) W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1a lub 2 można orzec zakaz prowadzenia pojazdów innych niż określone w § 1
USTAWA O WYCHOWANIU W TRZEŹWOŚCI I PRZECIWDZIAŁANIU ALKOHOLIZMOWI
Art. 46. 1. Napojem alkoholowym w rozumieniu niniejszej ustawy jest produkt przeznaczony do spożycia zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w stężeniu przekraczającym 0,5% objętościowych alkoholu.
- Stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:
- stężenia we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ alkoholu albo
- obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm3.
- Stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:
- stężenia we krwi powyżej 0,5‰ alkoholu albo
- obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm3.
W przypadku zatrzymania pod zarzutem posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych podlega się karze pozbawienia wolności do lat 3.
W przypadku wykonywania zawodu wymagającego statusu „niekaralności” skazanie za zapalenie tzw. skręta wiąże się nie tylko z możliwym nałożeniem kary, ale także z odnotowaniem faktu skazania w Krajowym Rejestrze Karnym (KRK). W przypadku zawodów zaufania publicznego lub też innych profesji, w których niezbędne jest posiadanie statusu osoby niekaranej – skazanie za posiadanie nieznacznej ilości środków odurzających połączone jest z uznaniem sprawcy za osobę karaną. A co za tym idzie wiąże się to najczęściej z rozwiązaniem stosunku pracy, mianowania lub służby z osobą, która była skazana za posiadanie takich środków.
Wymaga wskazania, że istnieje możliwość umorzenia postępowania w przypadku posiadania nieznacznej ilości narkotyków na własny użytek, umorzenia postępowania ze względu na znikomą społeczną szkodliwość czynu oraz zawieszenia postępowania w przypadku poddania się leczeniu odwykowemu.
PODSTAWA PRAWNA:
USTAWA O PRZECIWDZIAŁANIU NARKOMANII
Art. 62 ust. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
- Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
- W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Art. 62a. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości.